Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

Όταν ο T-Rex κόντεψε να μας σκοτώσει....

Η αλήθεια είναι πως όταν ο Δημήτρης- Γεράσιμος θέλει να παίξουμε παρέα και συγκεκριμένα με τα αυτοκίνητα ή τα τρένα του, δυσκολεύομαι λιγάκι. Δεν τρελαίνομαι, ψέμματα να πω, πόσα "γκαααν, γκαααν, τουτ, τουουτ, μπιπ, μπιπ και τσαφ τσουφ" να κάνει κανείς; 

Προτιμώ να είμαι αυτή που θα ζωγραφίζουμε παρέα, θα παίξουμε με τις πλαστελίνες, τα sencory play, οποιοδήποτε παιχνίδι έχει και μερικώς παιδαγωγικό/ διδακτικό χαρακτήρα, θα πάμε βόλτα στην παιδική χαρά ή στην θάλασσα, και φυσικά απολαμβάνω να του διαβάζω παραμύθια για όσο αυτός αντέχει! (και πιστέψτε με- αντέχει ΠΟΛΥ!) 

Όταν ωστόσο θέλει να παίξουμε λίγο πιο ελεύθερα- η φαντασία μου, επηρεασμένη από την δική του και ακολουθώντας την φυσικά, σιγά σιγά απογειώνεται και το απολαμβάνω πραγματικά... 

Σήμερα ήταν μια τέτοια μέρα όπου τα πάντα ήταν δυνατά... Ξεκινήσαμε σχετικά φυσιολογικά. Ανοίξαμε το βιβλίο με την διαδρομή του τρακτέρ που τόσο του αρέσει και για αρχή απλά προσθέσαμε τις δυο μας αγελάδες, κάνα δυο προβατάκια και ένα άλογο. Ότι βλέπαμε στην ουσία να απεικονίζεται στο ίδιο το βιβλίο. Τι εννοείτε η μια μας αγελάδα είναι πολύ μεγάλη;;;; Η ιδέα σας είναι...


Διαπιστώσαμε στην πορεία πως ένα λαγουδάκι θα πρόσθετε λίγη τσαχπινιά με τα χοροπηδητά του, η μηλιά ήταν ότι πρέπει για να φάει το άλογο, τα ζώα χρειάζονταν λίγες στέρνες με νερό ενώ το σκυλί ήταν απαραίτητο για να τα φυλάει από τον κακό τον λύκο, ενώ ο Donald ταιριάζει παντού και πάντα με αυτή την τόσο αστεία, (εκνευριστική, αλλά δεν το μάθατε από μένα), φωνή του!!


Όπου είναι ο Donald δεν μπορεί να λείπει ο Mickey, είτε είναι πυροσβέστης είτε όχι, ενώ ο Garfield ήρθε να την σπάσει λίγο στον σκύλο παίζοντας του το έξυπνος και θέλοντας το δέντρο να έχει κομμάτια πίτσας και όχι μήλα! (Ο δε Garfield είναι παιχνίδι από τα δικά μου παιδικά χρόνια, τώρα στα χεράκια του γιου μου...)


Η ώρα όμως περνούσε και τα ζώα έπρεπε να μπουν στον στάβλο για να προστατευτούν από τον κακό τον λύκο. Οπότε επιστρατεύτηκε το μεγαλύτερο τρακτέρ με την καρότσα να τα μεταφέρει... Πως είπατε; Αν κατάφερε να μεταφέρει και την μεγάλη αγελάδα;;; ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ! Αλλιώς τι σόι μεγάλο τρακτέρ είναι; 




Και πάνω που νομίζαμε πως όλα μπήκαν σε τάξη και μάλλον ο κακός ο λύκος δεν θα μας επισκεπτόταν.... ΣΟΚ! Επίθεση από τον μανιακό T-Rex που επιχείρησε να φάει ένα προβατάκι!! Ουρλιαχτά, χαμός, μεγάλο κακό σας λέω μας βρήκε... 


Τι να κάναμε, τι να κάναμε.... Επιχείρησε διάσωση ο Mickey με το πυροσβεστικό μα ο T-Rex επέστρεψε δριμύτερος... Στο τσακ την γλύτωσε το προβατάκι... Ήρθε και ένα περιπολικό να επιθεωρήσει την κατάσταση, μα ο T-Rex επιτέθηκε και σε αυτό!! ΠΑΝΙΚΟΣ!! Αμείλικτος σας λέω.... Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Ξυπνήσαμε από τον βαθύ τον ύπνο τον τεμπέλη δράκο να μας σώσει!! 


Λίγο βαριεστημένος για να λέμε και την αλήθεια, μα την δουλειά του την έκανε... Ο T-Rex τρόμαξε από τις φλόγες και έτρεξε αλαφιασμένος να σκεφτεί την επόμενη κίνηση του στο parking των αυτοκινήτων... Η δε μεγάλη αγελάδα έσπευσε να σταθεί στην κούνια, σκοπός ατρόμητος να μας προειδοποιήσει αν θα ξαναερχόταν, ενώ οι δόλιοι οι Garfield, (που έγιναν δυο), είχαν τρομάξει τόσο πολύ που σκαρφάλωσαν στην πλάτη και την ουρά του καλού δεινόσαυρου για να την γλυτώσουν... Το δε πυροσβεστικό του Mickey έτρεχε να σβήσει τις φωτιές που άναψε ο τεμπέλης δράκος με τις φλόγες του....




Τι να σας λέω.... Μετά το παιχνίδι επεκτάθηκε και άλλο... Αφού το μαιμούδι φόρεσε τον αγαπημένο του δεινόσαυρο, (Τσάντα δική μου, επίσης από τα παιδικά μου χρόνια...), στην πλάτη να τον προστατεύει- στην ομάδα μας μπήκαν και ο Τζεικ ο Πειρατής με όλη του την παρέα, βάλαμε και μερικά κέρματα στην τσάντα μας μήπως χρειαστεί να ψωνίσουμε τίποτα, διαλύσαμε εντελώς τον Πατατοκέφαλο, έτσι γιατί ήμασταν ντελιριασμένοι και δεν ηρεμήσαμε μέχρι που η μαμά ανακοίνωσε πως θα πηγαίναμε βόλτα με το ποδήλατο, όπου και είχαμε δεύτερο αφήνιασμα!! ("Θα τρελάθωωωωω") 


Α.... Μαιμούδι. Τον νου σου. Μου είπε η μεγάλη αγελάδα πως παρότι ο T- Rex έφαγε κάμποσα μήλα για να ξεγελάσει την πείνα του, σχεδιάζει να στήσει ενέδρα έξω από την σπηλιά του τεμπέλη δράκου όταν βγει να πιει νερό να ξεδιψάσει.... Μην φοβάσαι όμως. Ο καλός δεινόσαυρος είναι κρυμμένος πίσω από τον σιδηρόδρομο, δίπλα στην σπηλιά και θα τον βάλει στην θέση του, ναι;;; 

(Υ.Γ: Το ξέρω πως οι φωτογραφίες είναι άθλιες, μα τι περιμένατε με όλα αυτά που μας συνέβησαν;; Έτρεμε το χέρι μου από τον φόβο, ώσπου στο τέλος αναγκάστηκα να ζητήσω από τον Winnie να με βοηθήσει, μα τι ξέρει αυτός από φωτογραφίες, ειλικρινά....)

12 σχόλια:

  1. Χαχα!! Τέλεια ανάρτηση!!! Τι ωραία περιπέτεια! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία δεν ξέρω αν είδες όλα τα σχόλια μου το πρωί στο μπλογκ και στην σελίδα σου και γενικά όλο το αφήνιασμα μου, αλλά τι να σου πω;;; Πόσο σε ευχαριστώ που σχολίασες γιατί σε είχα ξεχάσει;;; (ναι, ναι!) Και ρουφούσα όλο το πρωί αναρτήσεις σου;;;; Εεε;;; Θα τα λέμε συχνά, τώρα δεν σε ξαναξεχνάω είμαι παλιά και δεν ψαρώνω, χιχι! Για μια βιβλιοφάγο σαν εσένα, το σχόλιο σου- σε αυτή την ανάρτηση- είναι πολύτιμος θησαυρός! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. χαχαχαχαχα... απολαυστικη η περιπέτεια!!! Αλλα η περιγραφή την απογειωνει...χαχαχαχαχα!! κι αλλες πολλες σας ευχομαι.. Προσοχη στον τεμπέλη δράκο να μην τον πειράξει ο Τ-REX και αλλη φορα μη δωσεις την φωτογραφικη μηχανη στον Winnie!! Μαλλον γελουσε πολυ και βγηκαν κουνημενες!!! χαχαχαχαχαα πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως τα λες Ελπίδα μου!! Έχεις δίκιο, τι να κάνω; Με τον καιρό θα διαπιστώσω ποιος έχει το πιο σταθερό χέρι και το πιο καλλιτεχνικό μάτι! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Τι περιπέτεια ήταν αυτη!!! Τι ωραία πάντα έτσι να περνάτε!!! Αυτή η κουνημένη είναι η καλύτερη νομίζω ο winnie ομως δεν βοηθισε πολύ... ερασιτέχνες παιδί μου τι περιμένεις... όλα μόνη σου πρέπει να τα κάνεις- αχαχαχαχαχαχαχαχ!!!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ την αγαπώ πολύ γιατί το μαιμουδι φαίνεται πόσο μέσα στην ιστορία έχει μπει! Ναι παιδί μου, οοοολα μόνη μου πθα, απαπαααα!! Φιλιά πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Χαχαχαχα. Ρε Γιάννα, με πέθανες σήμερα! Μία διαβάζω τις ατάκες του μαϊμουδιού, μία την εξιστόρησή σου. Πέθανα στο γέλιο σήμερα. Χαχα. Μα την αλήθεια!

    P.S. Είχες μικρή τσάντα δεινόσαυρο;;;; WOW!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντωμεταξύ, ξέχασα να σου πω. Τις ατάκες τις διάβασα στο αυτοκίνητο (στα φανάρια) και τώρα που κάθισα σε PC διάβασα και αυτή και σου έγραψα μαζεμένα. Στα φανάρια χαχάνιζα μόνη μου. Σε κάποιο φανάρι με είδε μία διπλανή οδηγός και θα με πέρασε για χαζοχαρούμενο. Υπέστην μεγάλο τσαλάκωμα η εικόνα μου σου λέω. Χαχα :) Σμουτς

      Διαγραφή
    2. Πολύ χαίρομαι που κατάφερα να μεταφέρω το πόσο το απολαύσαμε!!! Ναι, ήμουν λίγο αγοροκόριτσο ανακαλύπτω, μιας και διαρκώς βρίσκω παιχνίδια με τα οποία μπορεί άνετα να παίξει και ο Δημήτρης! Μέχρι και τα βιβλία που διάβαζα, πχ έχω ολόκληρη την σειρά του Μικρού Βρικόλακα! Ήμουν γεννημένη αγορομανα και ούτε που το ήξερα. Την συγκεκριμένη μάλιστα τσάντα, την είχα κάνει ειδική παραγγελία σε μια θεία μου στην Γερμανία- η οποία μου είχε στείλει και τον Alf που δεν τον έβρισκα εδώ! Σε τρέλανα! Όσο για το τελευταίο σχόλιο ένα έχω να σου πω: Είσαι τόσο Θεά που σε παίρνει για πολυ τσαλακωμα, μην σκας! (όχι ότι σκας, λέμε τώρα!)

      Διαγραφή
    3. Alf!!!!!!! Τι μου θύμισες τώρα....Παλιές εποχές....

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...