Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Μαιμουδίσια λόγια/ Monkey talk (ή αλλιώς, τι ακούει μια μάνα από ένα μαιμούδι 30 μηνών)

Ο Δημήτρης έχει πολύ άσχημη καταρροη για τρεις μέρες. Αρνείται πεισματικά να κάτσει να αφαιρέσουμε τις εκκρισεις με το ειδικό εξάρτημα, (μιλάμε να μην τον κάνουμε καλά δύο άτομα, άσε που σπάνε αγγεία κάτω απο τα μάτια του απο την ένταση του κλαματος), ενώ με το ζόρι καταφέρνω να του βάλω έστω φυσιολογικό ορό. Σήμερα προσπαθώ να του εξηγήσω πως αν μας αφήσει με τον μπαμπά να του "ρουφηξουμε" τη μυτούλα, αυτή τότε θα ανοίξει και θα μπορεί και πάλι να αναπνεύσει με ευκολία. 
-Να, έτσι του λέω και παίρνω μια θεαματικά βαθιά εισπνοη για να καταλάβει.
Ξαφνικά αρχίζει να ζητάει τον πλάστη επίμονα... 
-"Πλάστη, πλάστη, πλάστη ", 
"Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα" σκέφτομαι..
Τρέχει να τον φέρει και αρχίζει να τον φέρνει μπρος πίσω πάνω στην μύτη του....


Τον ακούω ένα βράδυ να κλαψουριζει από την ενδοεπικοινωνια ότι του έπεσε η πιπιλα... Πάω περιμένοντας να την δω στο πάτωμα και αντί αυτού την βλέπω ακριβώς δίπλα του. "Βρε Δημήτρη μας δουλεύεις;" του λέω και του δίνω την πιπίλα εκνευρισμενη που απλά ψάχνει ευκαιρία για μαμά και αγκαλιά... Και ακούω να ψελλιζει... "Ευχαιστώ"... 


Είμαστε έξω στο μπαλκόνι, (Δεκέμβριο μήνα σημειωτέων) και φτιάχνουμε παζλ. Αρχίζει να σουρουπώνει και έτσι του λέω πως σε λίγο θα πάμε μέσα γιατί ο ήλιος πέφτει και αρχίζει να νυχτώνει. 

-Σε λίγο, μου απαντάει
-Φυσικά σε λίγο, για αυτό στο λέω, απαντάω και εγώ με την σειρά μου. 

Μετά από λίγο του λέω:

-Έλα ματάκια μου να μαζέψουμε τα παζλ να πάμε μέσα, έπεσε ο ήλιος βλέπεις; Πάει στο άλλο μέρος της γης. 
-Μαζί του, μου λέει
-Τι εννοείς καρδούλα μου; τον ρωτάω
-Εμείς, μαζί του.. Άλλο... γης... (Να πάμε και εμείς μαζί του στο άλλο μέρος της γης) 

#Λογικό #ΠωςΔενΤοΣκέφτηκα #ΑπλάΤαΠράγματα  #ΜιαΓύραΤηςΥδρογείουΕίναιΤοΕναΜέροςΑποΤοΑλλο



Ατάκα που μου θύμισε μια πολύ πιο παλιά. Ίδιο ακριβώς σκηνικό, άλλος μήνας φυσικά. Νομίζω Αύγουστος. 

-Ματάκια μου πρέπει να μπούμε μέσα. Έπεσε ο ήλιος. 
-Μπουμ! 

#Μπουμ... #ΠαιδίΜουΚάνωΔουλειάΣτοHomescoolingΤιΝόμιζες;;;  #ΑπόΤοΜπουμΣτοΑλλοΜέροςΤηςΓης

Παίζει μόνος του με τα playmobil του. Ξαφνικά ακούω: 

- ΘΕΙΕΕΕΕΕ... Που πάτεεεεε;;;; 

#OhMonDieux #ΔενΛεειΝαΤηνΞεπεράσειΑυτήΤηνΔιαφήμιση #ΟΘείοςΔενΑπαντάειΠοτέ!!


Παίζει με τα τρένα του. Μουρμουρίζει. Κάποια στιγμή τον ακούω να λέει: 

-Μπαμπά; Φεύγεις; Πάλι; ΑΜΑΝ!! 

(Τώρα πως να σας πείσω πως δεν λέω τέτοια πράγματα;; Το πάλι το λέει πάντα ο δόλιος ο μπαμπάς- "Φεύγω πάλι για δουλειά αντράκο μου". Το "Φεύγεις;" το λέω πάντα εγώ όταν είναι να φύγει ο Παναγιώτης. Το ΑΜΑΝ το λέω πάλι εγώ αλλά όταν ο Δημήτρης πετάει κάτω ΟΛΑ του τα παιχνίδια μισή ώρα πριν πέσει για ύπνο) 

#ΤοΈσωσα; #ΚαιΑλήθειαΛέω #ΤώραΠωςΤαΣυνδύασεΤόσοΘεατρικάΣτοΚεφαλάκιΤου... #ΈναςΘεόςΞέρει...

Καθόμαστε με τον Δημήτρη στην κουζίνα και τρώει μανταρίνια. Δεν μιλάμε, ησυχία. Ξαφνικά... 
- Οοομορφηηη... 
Τα χάνω λίγο και ρωτάω: 
-Η μπλούζα μου;;
- Όχιιι... Εσύ. 

‪#‎ΑυτόΗταν‬ ‪#‎ΝομίζωΕσπασεΗΚαρδιαΜου‬ ‪#‎ΕλατεΜαζεψτεΤαΚομματιαΤης‬

Έχει έρθει σπίτι μας το ξωτικό, ο Δήσιμος, για τα Χριστούγεννα. Ο οποίος είναι πολύ σκανταλιάρης. Κάθε μέρα κάνει και μια αταξία με σκοπό να νομίζει ο Άγιος Βασίλης πως τις κάνει ο Δημήτρης. Το μαιμούδι, που πολύ έχει θορυβηθεί με όλη αυτή την ιστορία, την τρίτη ημέρα σκανταλιάς του Δήσιμου, τον παίρνει τον πάει στο καλοριφέρ όπου και τον βρήκαμε πρώτη φορά και του λέει κουνώντας απειλητικά το δάχτυλο:

- (Δ)ήσιμε! ΜΗ! (ΚαΛ)οριφέρ! Μόνο! Αι (Βα)σίλης! (Δ)ώρο μου! Σπίτι ΜΟΥ! 

#ΒρεΔήσιμε #ΒρεΔήσιμε! #ΌχιΝόμιζεςΘαΤαΒρειςΕύκολαΣτοΜαιμουδείκο!

Έχω πάει κομμωτήριο μετά από εννιά περίπου μήνες και έχω προειδοποιήσει τον Παναγιώτη πως θα τα κόψω πολύ και η αλλαγή θα είναι μεγάλη. Μόλις φτάνω σπίτι έχουν κατέβει κάτω για να πάμε βόλτα με το ποδήλατο. Με το που βγαίνω από το αμάξι λέει ο Δημήτρης:

-ΟΟΟΟΟοοοοο.... Όμορφηηηηη 

#ΜιλημένοςΗτανΠαιδίΜουΑποΤονΠατέραΤου #ΆντρεςΕνωμένοιΠοτέΝικημένοι

Του λέει ο Παναγιώτης πως σε λίγες μέρες έχω την γιορτή μου. 
-Τι δώρο να πάρουμε της μαμάς; τον ρωτάει. Να της πάρουμε λουλούδια; 
- Ε, ναι! Βεβαίως! απαντάει το μαιμούδι. 
-Έχει και άλλα λουλούδια όμως η μαμά, ε; 
-Όντως! απαντάει. (ναι, καλά διαβάσατε, όντως!)
-Μήπως τότε να της πάρουμε κάτι άλλο; 

Το σκέφτεται λίγο.... 

-ΤΡΕΝΟ!!! 

#ΡίχνειΆδειαΓιαΝαΠιάσειΓεμάτη #ΚάθεΜέραΜιαΕυκαιρίαΓιαΤρένο #ΤσαφΤσουφΤσαφΤσουφ



Οι αναρτήσεις αυτές είναι εμπνευσμένες πρωταρχικά από την υπέροχη Ασπασία και τουςξεκαρδιστικούς δεκάλογους της κόρης της Δάειρας, αλλά και από την αγαπημένη μου Γεωργία και τις πραγματικά μοναδικές ατάκες του γιου της Παύλου.  Κορίτσια σας ευχαριστώ για την έμπνευση! 

12 σχόλια:

  1. Τι γλυκό και υπέροχο μαιμουδάκι είναι αυτό!!!Πέθανα στα γέλια με τον πλάστη!!!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πανέξυπνος ο γλύκας!!!Σε νοιώθω με τους ορούς και τις αναρροφήσεις κοριτσάκι μου...φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι τεράστιο πρόβλημα... Να το ακούς να υποφέρει και να μην μπορείς να το ανακουφισεις.. Φιλιά πολλά Ελευθερία μου!

      Διαγραφή
  3. με εκανες και χαμογελασα/συγκινηθηκα...η μπλουζα μου ??οχι...εσυ!!!!απιστευτο!!!!! να τον χαιρεστε...καλημεραα Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτή η στιγμή... Ένιωσα σαν κοριτσάκι στο πρώτο του ραντεβού, χαχα! Φιλάκια πολλά κουκλίτσα μου, ευχαριστούμε!

      Διαγραφή
  4. Το μαϊμουδάκι σου είναι σκέτη γλύκα, αχ...βλέπω να με μαζεύουνε και μένα σε λίγο καιρό με τέτοια όμορφα λογάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι σίγουρο ότι θα σε μαζεύουν!!! Φιλιά πολλά Αθηνά μου!

      Διαγραφή
  5. Χαχαχα!!! Κόμη γελάω με τον πλάστη! Είναι πολύ γλυκός! Να τον χαίρεσαι!!! Καλά κάνεις και σημειώνεις τις ατάκες του γιατί δυστυχώς όταν μεγαλώσουν δεν τα θυμόμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμέσως ξεχνιούνται για αυτό και τις καταγράφω!! Σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου, φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...